Bila kaU mulai menjauh...maka aku mulai merinduimu..

(Part 1)

Ingat Lagi Dulu...
Waktu tu...kita selalu berjauhan...bukan jauh kerana kita bergaduh...tapi jauh kerana mengejar cita2..
tapi waktu tu..tak kisahlah jauh mana pun kita...kita tak pernah bergaduh...dan setiap kali tu jua lah awak akn call saya...supaya saya tak selalu kesepian...Ingat lagi...awak sentiasa kejutkan saya bila saya terlelap sampai tak bangun subuh...awak akan call jugak macam mana pun sampai lah saya bagun solat...kadang2 saya terlepas panggilan tu...tak pun saya tertidur balik...dan tiba siang tu..awak akan berleter kat saya...saya cuma tersengih jer time tu...yela...awak marah saya macam marah suami awak...seronoknya saya waktu tu...xdapat saya bayangkan muka awak...awak serius tentang tu...mungkin sebab dulu awak ad bgtau saya yg ustzh awk ada cakap...lau awak lalai solat...jd awak akn dpt suami yg xsolat nati...mati akal saya waktu tu.....selalunya...bila tiba time cuti....sayalah yang paling gembira...sebab saya boleh jumper awak...saya rasa lah...betul tak awak??
hari cuti makin hampir..saya da pack barang2...xsabar rasanya...saya sengaja xbgtau awak yg saya da nk cuti..sebab nk bt kejutan..argghhhh!!!Tuhan jer yg tau wktu tu...
sampai jer dekat rumah...saya terpandang ayah...time tu ayah sibuk sangat dengan kerja...banyak sangat..adik pulak tak tau ke mana..terus salin pakaian...dan tolong ayah..saya terlupa pada awak...tapi bukan saya sengaja..sejak hari tu...saya habiskan masa dengan ayah..saya mintak maaf...saya terlupa awak...sampailah satu hari tu awak call saya tanya saya kt mana...sya tersedar...Ya Allah...knpa aku terlupa pasal dia...awak merajuk...awak mungkin menangis..mungkin...Saya cakap malam tu nati saya call...awak mungkin tersenyum...saya tau...tapi malam tu...saya kecewakan awak lagi...awak...saya tau awak tunggu panggilan saya..saya tak sengaja...saya tertidur sebab letih...maaf awak...saya sayang awak..Start  malam tu...awak terus menyepi...hari2 saya cuba pujuk awak...saya takut awak tinggal saya...sebab awak jer yg faham akn saya...detik semakin laju berganti...besok saya da nak balik Universiti...saya ingat saya nak jumpa awak...tapi saya takut...sebab awak cakap jangan jumpa kt Pekan lau xder masalah besar...takut abg awak nampak...jadi saya cari sebab..bila dapat point tu...sya bgtau awak...awak happy sangat kan...saya tau...saya pun..mungkin ni first time kita jumpa...saya tunggu waktu 12.30 pm...tapi tibe2..alasan tu tak boleh di pakai...saya terkilan...sedih sangat...awak...saya betul2 nak jumpa awak...apa patut saya buat..saya takut nak bagi tau awak mulanya..tapi saya cuba juga...saya ingat awak marah...tapi x...terma kasih awak....Besoknya...saya bergerak pulang ke PERAK..Ya Allah...kenapa tidak bkesempatan untk aku menemuinya...adakah dia bukan jodohku...Seperti biasa perhubungan kita berterusan...kadang2 ada perselisihan faham...tapi tak jejaskan hubungan kita....sampailah satu malam tu...awak cakap...awak tak sanggup nak teruskan..."Ya Allah" ini kah penamatnya....aku cuma mahu dia mnjadi jodohku...aku berharap padamu Ya Allah.."awak...saya cuba jadikan saat tu sebagai mimpi...tapi ianya tetap kenyataankenapa awak??Pernah dulu saya kata...JIKA awak betul tak Suka saya...tinggalkan seawal mungkin...sebelum saya mulai mendalam meyanyangi awak...Tapi kenapa saat ni...waktu ni...awak mengecewakan saya..saya terkilan sangat waktu tu...airmata yg tertahan mengalir deras...Ya...Saya Menangis...pelik kan...lelaki menangis...biarlah...saya sayang awak..kenapa awak buat saya macam ni??siapa lagi tmpat utk saya mnumpang kasih...awak terus letakkan fon...saya kecewa sangat...

kini tiga bulan berlalu...hari2 saya sepi tanpa awak...malam saya...hanya keseorangan melihat bintang...
dan tidur saya...cuma gambar awak jadi peneman...kawan2 saya cakap saya gila....biarlah...saya cuma nak awak jer...Kenangan dulu...bersama awak...itu jer yg saya ada...yg mampu buat saya tersenyum sorang2...tak pe la...saya selalu tgk fb awak...awak da ada penganti kan..begitu cepat sekali...tahniahlah...saya??xder saper pun yg minat...saya tak kisah...sebab..ada satu perkara yg mnghalang..bukan awak...tapi kesihatan saya...sebenarnya saya sakit...Dr cakap...saya kna buat operation...jika tak...nanti saya akan lumpuh...dan paling teruk...saya mungkin mati...menitis air mata waktu tu...Ya Allah...inikah penamatnya Hidup aku...saya teringat keluarga ...kami orang susah...mana nak cari duit...adik ramai lagi yg bersekolah..jika duit tu bt operation...apa yg nak sara keluarga....jadi saya terpaksa tolak...hari demi hari....saya cuba tersenyum...walaupun hidup ni da makin mendesak...saya cuba tipu orang sekeliling saya...saya rahsiakan segalanya...biarlah benda ni jadi amanah saya..
Satu hari tu saya pulang bercuti...saya terserempak dengan awak...awak xcam saya lagi..saya cuba tunduk bila berselisih...waktu tu awak ketawa dengan kawan...mungkin kot...saya nak sangat pandang awak...saya nak toleh...tapi saya takut...sebab nanti rindu saya makin kuat...saya tak sanggup lagi..biarpun kini ada rakan yg selalu mngmbil berat pasal saya...tapi semua tu tak pernh sama macam awak jaga saya...saya nak awak..kalaulah saya bolh betulkan salah saya..Ya Allah...lembutkanlah hatinya untuk terima ku...
(Bersambung)....

p/s:ni cuma kisah hidup aRil...just nak share jer...hmmm